Stokmaat
Tussen de 1,55 en 1,60 m.

Kleur
Friese paarden zijn altijd gitzwart; aftekeningen of andere kleuren zijn verboden. Een klein kolletje wordt door de vingers gezien.

Karakter
Het Friese paard wordt het best getypeerd als een makke, levendige, maar gewillige werker. Het is een trouw en gevoelig paard.

Exterieur
Het Friese paard is een sierlijk tuigpaard dat helemaal zwart is en zwaar behang heeft. Manen en staartharen zijn gegolfd. Het heeft een fijn hoofd, een lang opgerichte, gebogen hals en weinig schoft. De benen zijn tamelijk kort, maar stevig, langbehaard en met een vetlok. De hoeven zijn blauw. Opvallend is de fiere houding.

Gebruiksmogelijkheden
Bekend zijn de Friezen vooral van de shownummerrubrieken, waarin ze voor de Friese sjees lopen en gereden worden door boeren en boerinnen in Friese klederdracht. Maar ook onder het zadel is het Friese paard een trouwe kameraad. Het heeft zelfs duidelijk aanleg voor dressuur en geniet een goede reputatie als hogeschoolpaard.

Beweging
In draf valt de Fries op door zijn trotse houding en de hoge knieactie.

Bijzonderheden
Het Friese paardenras is een van de oudste van Europa. Het Friese paard werd waarschijnlijk meer dan 3000 jaar geleden al gebruikt. Uit oude bronnen blijkt dat de Romeinen het Friese paard zeer waardeerden. Ze namen het zelfs mee als oorlogspaard tijdens hun veldtocht naar Engeland. De middeleeuwers gebruikten de Fries vooral als krijgspaard. In de 17e eeuw werd er Andalusisch bloed ingebracht, wat de Friese harddraver opleverde. Ten gevolge van de mechanisatie van de landbouw stierf het Friese paard bijna uit, dit in tegenstelling tot de draver. Maar de instelling van het Fries Stamboek wist dit te voorkomen